درد

غم مرا که برایم بازگو می کند؟ آخر به کدامین عمل پاداشی چنین زیبا و سوزناک را به من عطا می کنی؟ اگر تو دوست بداری من هم راضی خواهم بود.

چشمانم هم به من بخل می ورزند حال چه انتظار از غیر.

مرا تنها می گذاری تا یادت کنم؟!

مرا بی همزبان می گذاری تا هم زبانت باشم؟!

مگر کیستم که اینگونه بهایی می دهی تا گرانم کنی؟!

ساحل گمشده ات را نیافته ام. در پی تو خود را هم گم کرده ام.

آری. من خواهم سوخت. بسوزان که دوست دارم سوختنم را.

آنچه می دانی خود فاصله ای با حقیقت است. چون تو از مجرای آن به حقیقت می نگری.